Tja, uitstellen, wie kent het niet? Toen ik vorige week besloot dat ik toch eigenlijk wel erg veel zin heb in het maken van een mooie website, naast mijn al bestaande bedrijf site, begon het. Eerst een paar kleine bubbels die door mijn hoofd vlogen en uiteen spatten, Daarna volgende de regenbogen een eenhoorns die van blijdschap langs leken te vliegen. Kleuren, bubbels, geuren als vers gemaaid gras, altijd als ik iets creatiefs ga doen ontploft mijn hoofd bijna van de creatieve ideetjes en hersenkronkels. En ik wil dan ook het liefste NU beginnen of beter, al begonnen zijn.
Vaak komt bij mij zo een crea boost op een onpraktisch tijdstip, zoals om 2 uur ‘s nachts terwijl ik de volgende, nee, dezelfde ochtend om 8 uur een afspraak heb.
Deze keer iets meer geluk, een rustige, door de weekse dag.
Rennen!
In dit geval moest de computer het ontgelden. Ik ren er nog net niet heen om het aan knopje in te drukken en oh, wat duurt dat opstarten lang! Als ik iets graag wil, zeker als het creatief is, dan wil ik geen moment missen. Niet uitstellen, meteen aan de slag gaan.
Drie uur in gedachten en ongeveer een echte minuut later is het zover, ik ga aan de slag. Een nieuwe map is zo gemaakt en de eerste pagina dat ik Ideeën noem ook.
Toen een stel lege pagina’s gekopieerd en geplakt want dan kan ik lekker snel een nieuwe topic schrijven.
Lege pagina geopend. Tjeetje wat is dat wit, zo een lege pagina.
Al starend borrelen er woorden op. Voor een andere tekst.
2e Pagina geopend en de ideeën er weer bij gehaald. Dat gaat lekker zeg! Er staan opeens al 5 topics. Hele handige ook. Zoals een uitleg over de site, die later helemaal weg kon. Voorstellen, iets voor als ik al een maand aan het posten ben. Iets over Sinterklaas dat al bijna is.
Ik denk niet dat mijn site dan al online is. Sterker nog, ik hèb nog niet eens een site. Geen naam ook trouwens en dat is best een dingetje.
Een site naam is belangrijk. Het is nodig om de juiste lezers te vinden want, hoe fijn ik het ook vind om te schrijven, als er geen lezers komen dan is het wel een beetje jammer. Meer dan jammer zelfs.
Meer lijstjes.
Naam, dat kan op mijn, ik open een nieuwe lege pagina, te doen lijstje.
Inmiddels ben ik al een uur of twee verder want nadenken kost tijd. De kat, die steeds tussen mijn toetsenbord en mij rondloopt vergt ook heel wat aais en overredingskracht tot ik zuchtend opsta en haar wat te eten geef. Katten zijn zeer goed in het opvoeden van hun baasjes.
Al starend bedenk ik dat ik eigenlijk iedere dag iets wil posten. Elke dag een tekst schrijven of een mooie quote delen. Één per dag maar, dat moet toch makkelijk te doen zijn? Helemaal nu mijn ideeën vorm beginnen te krijgen.
Voor de zekerheid wil ik een buffer hebben zodat ik, als ik een keer wat anders wil doen, toch mijn belofte kan nakomen.
Want stel je voor dat ik straks een groepje of beter, grote groep lezers heb, dan wil ik ze dat beloofde momentje voor zichzelf wel kunnen geven.
De dag vorderde en ik had drie onaffe stukjes geschreven. Daar heb je helemaal niks aan, een halve test lezen laat misschien wel lekker veel te raden over, word je er blij van? (Laat het me weten, zegt iedereen volmondig JA dan maak ik voorlopig allemaal halve teksten hihi.)
Er was een hele dag voorbij en ik had met veel plezier helemaal niets voor elkaar gekregen. Dat is niet erg, zolang het een leuke dag is geweest is een dagje tijdverbeuzelen helemaal prima.
Sterker nog, van een dag niets presteren komen vaak de beste ideeën. Soms is uitstellen helemaal niet erg.
Bij elkaar had ik ook nog eens meer dan 500 bruikbare woorden geschreven. Ik was best tevreden.
Morgen, morgen heb ik helemaal niets en dan ga ik de hele dag lekker schrijven.
Die gedachte hield ik vol tot het morgen werd. Leek morgen nog een prima dag om lekker te schrijven, vandaag bleek het geen goede dag te zijn. Gelukkig is er altijd weer een morgen.
Morgen.
Morgen heb ik alle tijd. Dan heb ik geen klanten, hoef ik alleen in de ochtend even naar de supermarkt, en werkt manlief wel thuis, maar op zolder zodat we van elkaar geen last hebben tijdens onze schrijf sessies.
Morgen brak aan. Nog voor ik naar de supermarkt ging kreeg ik al een appje van M. met de vraag of ik vandaag tijd had. Nee, eigenlijk niet, oké, na de lunch?
Weer dacht ik aan morgen. Morgen maar 1 massage. Heel vroeg. Echt vreselijk heel vroeg want hij wil voor zijn vrouw naar haar werk moet weer thuis zijn.
Dan heb ik daarna lekker alle tijd.
Toch?
Nee dus want opeens vroeg er nog iemand om een massage. Van anderhalf uur zelfs. Overmorgen dan?
Nee Linda. NU.
Dit is iets wat ik graag wil doen. En dat uitstellen is niet slim van me. Want er zullen altijd klusjes zijn die ertussen komen. Die haast hebben.
Dat is niet erg, zolang je ook de tijd neemt om iets leuks of ontspannends voor jezelf te doen. Misschien is het voor jou leuk om op stap te gaan, te winkelen, ergens wat te drinken of met iemand bij te kletsen. Het maakt niet uit wat het is, als je er wel aan toegeeft die tijd voor jezelf te claimen.
Want je hebt het al druk genoeg en je doet het al goed genoeg.
Stop met uitstellen. Vandaag is de beste tijd om een momentje voor jezelf te pakken.
