Ach lieve jij, doe alsjeblieft rustig aan.
Hey, ik begrijp je. Echt waar. Lange tijd deed ik namelijk hetzelfde als jij.
Hard werken. Lange dagen maken. Een avondje of weekend doorbuffelen omdat dat ene project nou eenmaal af moest. Of toch gaan werken ondanks die griep die best vervelend was. Voor een deel uit plichtsbesef. De andere reden was financiële zekerheid.
Onhandige keuzes.
Die financiële zekerheid die kwam. En daarmee kwamen ook de aankopen.
Ik kijk verbaasd naar de volle kasten. Stapels tijdschriften en boeken waar ik niet aan toe ben gekomen omdat ik door bleef gaan met hard werken om nog meer van hetzelfde te kunnen kopen. Gelukkig heb ik al veel anderen blij kunnen maken met de boeken en knutselspullen. Daar ben ik blij om, maar waren al die spullen die extra uren werk achteraf het waard geweest?
Een stap terug.
We staan aan de vooravond van een nieuw jaar. Dat is vaak het moment om terug te kijken naar wat we gedaan hebben en wat we anders willen gaan doen. Misschien is dit ook wel het moment dat jij bij jezelf denkt dat dingen anders zouden mogen of moeten gaan. Misschien herken jij jezelf in bovenstaand stukje en kijk je met een kritisch oog naar jouw overvolle kasten. Is het voor jou soms ook tijd om een stap terug te doen?
Kijken naar wat je écht nodig hebt.
Stel je voor wat je kunt doen met al die halve uurtjes die je al die tijd belangeloos hebt opgeofferd. Straks blijk je tijd te hebben om eindelijk dat ene boek of die stapel tijdschriften te lezen. Of om dat halve knutselproject af te maken.
Maar misschien kan je het beste die tijd gebruiken om door het huis te dwarrelen en op te ruimen wat je allemaal gekocht had voor die “als ik ooit tijd heb,” momenten. Zo kan je het nieuwe jaar met een schone lei beginnen.
Afbeelding van Jill Wellington via Pixabay
