Zoë vertelt ons haar verhaal over hoe haar jarenlange vriendschap met Emma abrupt tot een einde kwam.
Het leven neemt vaak onverwachte wendingen. Het ene moment heb je nog een geweldige beste vriendin, het volgende moment komt er een ijskoud appje en stort alles in.
Onze vriendschap.
“Emma en ik hadden het geweldig leuk samen. We kennen elkaar al jaren en weten elkaars diepste geheimen,” begint Zoë haar verhaal. “In onze dorpen was geen middelbare school. We fietsen dagelijks door weer en wind ernaar toe. Zo begon onze band.” Ze zucht en neemt een slokje groene thee voor ze verder vertelt. “We hebben van alles samen meegemaakt, de stress van een dorpeling die opeens in de grote stad letterlijk en figuurlijk de weg moet vinden. Van flink puberen naar volwassen worden en natuurlijk vriendjes.” ze glimlacht. “Ik wist vaak al voordat Em het zelf doorhad, dat ze verliefd aan het worden was. Daar plaagde ik haar altijd mee. En die slappe lach! Je moest eens weten hoe vaak we de klas uit zijn gezet omdat we niet konden stoppen met lachen!”
Bitterzoete herinneringen.
Zoë heeft het duidelijk moeilijk met het ophalen van deze bitterzoete herinneringen. Zij en Emma waren ruim 20 jaar bevriend. Tot het verschrikkelijke appje kwam waarin Emma de vriendschap niet alleen beëindigde. Door haar vriendin meteen te blokkeren kreeg Zoë ook geen kans om vragen te stellen.
De Onverwachte Breuk.
Met trillende handen haalt Zoë haar telefoon tevoorschijn. “Kijk maar,” zegt ze. “Dit is alles.”
Ze laat me het simpele en kille berichtje zien.
“Sorry, Zoë, maar ik denk dat onze vriendschap niet meer werkt.”
“Ik was totaal verbijsterd,” zegt Zoë die het er zichtbaar moeilijk mee heeft. “Ik ben echt door een diep dal van rouw gegaan. Ik weet niet eens wat ik erger vond, het appje, het einde van onze vriendschap of het niet meer met haar kunnen praten.” Haar stem klink dik en vol tranen. “Natuurlijk ben ik nog een keertje naar haar huis gegaan. Meerdere keren zelfs, ik leek verdorie wel een stalker! Ik stond aan het begin van de straat en drufde niet verder. Het was me echt wel duidelijk dat ze me niet wilde zien maar ik had zo graag nog even met haar gepraat. Na een poosje ben ik er niet meer heen gegaan want ik wil haar niet lastig vallen.”
Volgens mij is ze inmiddels verhuisd.
Komt het door haar nieuwe vriend?
“Ik heb trouwens wel een vermoeden wat er aan de hand kan zijn. Em had een nieuwe partner die mij vanaf het begin al niet mocht. Dat ging heel raar. Hij dééd heel vriendelijk tegen me. Bijna té vriendelijk, maar ik zag aan zijn ogen dat die geen enkele keer mee lachten. En de opmerkingen die hij maakte hè. Die leken aardig te zijn maar toch voelde dat nooit zo.” ze haalt haar schouders op. “Ach, misschien beeld ik het me maar in. Ik heb hem maar een keer of drie gezien en er zaten lange pauzes tussen. Misschien heeft Em het gewoon te druk met haar nieuwe leven met deze vriend en wil ze me daarom niet meer zien.”
Op mijn vraag hoe het nu met haar gaat glimlacht ze. “Ik ben echt door een diep dal gegaan en heb flink gerouwd maar nu gaat het goed met me. Natuurlijk zijn er nog veel momenten waarop ik Em ontzettend mis, zoals nu tijdens het ophalen van herinneringen. Maar dat probeer ik om te draaien naar dankbaarheid. Dankbaar voor de geweldige tijd die we samen hebben gehad.”
Vrede met de situatie.
“Ook al doet het af en toe nog pijn, ik heb er vrede mee. Ik kan er zelf niets aan veranderen en heb het daarom zo veel mogelijk los gelaten. Dat gaat met ups en downs hoor, in mijn hart zal altijd een stukje voor Em blijven, maar het grote verdriet over het einde van onze vriendschap is inmiddels weg.”
Zoë wilde niet op de foto, we hebben gebruik gemaakt van een foto van Pexels. De naam van haar vriendin hebben we uit privacy redenen veranderd.
Emma, als je dit leest, neem dan alsjeblieft contact met ons op via mail: zenspecialist1@gmail.com Als je dat wilt kan jij ook jouw kant van het verhaal vertellen.
Voor onze lezers, wil je ook jouw waargebeurde verhaal kwijt, dan mag je ons natuurlijk ook mailen.
