Auditieve waarneming. Het ongemak van je eigen stem horen – Een psychologische verklaring.
Stel je voor: Je bent bij een gezellig familiefeestje. Zit je lekker te genieten van de leuke verhalen en het lekkere eten. Totdat, plotseling, uit het niets, de filmpjes van een vorig feest getoond worden. Je ziet jezelf wat misschien al een onbehaaglijk gevoel geeft, maar als je jezelf hoort praten wil je al helemaal wegduiken. Of zoals ik pas zelf mocht ervaren toen ik een yoga tutorial in het Nederlands heb ingesproken. Ik vond mijn stem helemaal niet op mijn stem lijken.
Het horen van je eigen stem op een film kan een ongemakkelijke ervaring zijn. Maar waarom is dit zo?
1. Onze auditieve waarneming:
Onze stem is een van de meest intieme en vertrouwde aspecten van onszelf. We horen het constant, of het nu is terwijl we praten, lachen, of gewoon in stilte zijn. Echter, wanneer we onze stem horen op een opname, zoals een film, worden we geconfronteerd met een versie van onszelf die we niet gewend zijn te horen. Dit komt door onze auditieve waarneming. Deze tegenstelling tussen hoe we onze eigen stem intern ervaren en hoe die klinkt voor anderen, kan ons een gevoel van vervreemding geven. Je hoort opeens een andere stem!
2. Het verlies van controle over zelfpresentatie:
Wanneer we onze stem horen op een film, verliezen we de controle over hoe we worden gepresenteerd aan anderen. In ons dagelijks leven hebben we controle over hoe we praten, wat we zeggen en hoe we onszelf uitdrukken. Maar wanneer onze stem wordt vastgelegd en afgespeeld voor een publiek, hebben we geen zeggenschap meer over hoe we worden waargenomen. Dit gebrek aan controle kan een gevoel van kwetsbaarheid veroorzaken.
3. De confrontatie met onze eigen sterfelijkheid:
Het horen van onze stem op een film kan ook een confrontatie zijn met onze eigen sterfelijkheid. Het besef dat onze stem kan worden vastgelegd en blijven bestaan, zelfs nadat we niet meer zijn, kan ons herinneren aan onze eindigheid. Dit kan bij sommige mensen een gevoel van angst of ongemak veroorzaken, omdat het hen eraan herinnert dat ze niet voor altijd zullen zijn zoals ze nu zijn.
4. De angst voor zelfkritiek:
Voor sommigen kan het horen van hun eigen stem op een film ook de angst voor zelfkritiek versterken. Wanneer we naar onszelf luisteren, kunnen we ons bewust worden van onze eigen tekortkomingen, zoals spraakgebreken of accenten. Deze zelfbewustwording kan leiden tot gevoelens van ongemak en zelftwijfel.
In het kort, het horen van je eigen stem op een film kan een ongemakkelijke en zelfs angstaanjagende ervaring zijn vanwege de confrontatie met een vreemde versie van onszelf, het verlies van controle over zelfpresentatie, de confrontatie met onze eigen sterfelijkheid en de angst voor zelfkritiek. Het is belangrijk om deze gevoelens te erkennen en te accepteren als onderdeel van de menselijke ervaring.
Gelukkig had ik het zelf niet zo heftig. Ik vind het vooral heel raar klinken. De zelfkritiek die ik heb komt voort uit het feit dat ik het tutorial rustig heb ingesproken en de film zelf juist een energie boost moet geven. De volgende keer lees ik eerst wat de titel van de film is.
Oordeel zelf en laat een comment achter bij het filmpje. Wel lief zijn hoor.
