Pas maakte ik iets mee wat me aan het denken heeft gezet, wat zijn we afhankelijk van stroom! Zonder enige waarschuwing viel de elektriciteit uit. Normaal gesproken is dat van korte duur, maar dit keer bleef het langer weg. En eerlijk gezegd, het bracht een heleboel onverwachte gezelligheid met zich mee.
Onverwacht avontuur
Na een snelle check om te zien of de storing alleen bij ons was, ontdekte ik dat twee straten ook zonder stroom zaten. Dus besloot ik me comfortabel te nestelen op de bank met een warme deken en een goed boek. Achteraf was het misschien handig geweest om meteen kaarsen op een strategische plek te leggen, maar ik ging ervan uit dat het maar een korte stroomstoring zou zijn.
Spelen met licht en duisternis
We kregen een paar keer kortstondig stroom, wat onze deurbel enthousiast deed afgaan. Maar helaas was het telkens van korte duur. Terwijl de avond viel, zag ik tot mijn verbazing dat onze buren wél licht hadden. Dat bracht me aan het twijfelen – was er iets specifieks aan de hand bij ons?
Ontmoetingen in het donker
Plotseling hadden we weer licht, maar onze verbaasde buurvrouw stond voor de deur; zij had nu juist geen stroom. We nodigden haar binnen uit terwijl we snel water kookten en thermoskannen vulden. Met de eerdere flitsen van stroom en uitval waren we ervan overtuigd dat het nog wel even kon duren. Gelukkig stonden de kaarsen inmiddels klaar.
Samenzijn in het duister
Precies toen we weer zonder stroom zaten, verscheen de buurvrouw met zelfgebakken lekkernijen. Ze had weer stroom! Terwijl we onze donkere huiskamer lieten zien, beseften we dat het een algemeen probleem was in de buurt. Langzaamaan reden er steeds meer bussen van het energiebedrijf door de straat. Ondanks alles hadden we een gezellige avond vol gesprekken in het donker.
Onhandig, zo afhankelijk van stroom
Aangezien we pas een maand geleden afscheid namen van gas, bestelden we eten omdat koken nu niet meer mogelijk was. Achteraf gezien was het wel handig geweest om bij de buurvrouw langs te gaan, zij kookt namelijk nog steeds op gas. Een boek lezen bij kaarslicht klinkt romantisch, maar eerlijk gezegd zag ik geen hand voor ogen.
Overprikkeling en rust
Die stille uren in het donker brachten iets bijzonders met zich mee. Ik besefte ineens hoe vermoeid ik eigenlijk was. Al die dagelijkse afleidingen kunnen vermoeidheid behoorlijk maskeren. Het was een verademing om geen geluiden van apparaten te horen: geen zoemende koelkast, geen brommende verwarming. Zelfs de lichtintensiteit van mijn man zijn e-reader was plotseling overweldigend voor me. Iets wat me normaal gesproken nooit zou storen, deed dat nu wel.
Heerlijk slapen
Uiteindelijk besloot ik maar vroeg naar bed te gaan, zonder me druk te maken over FOMO (Fear Of Missing Out) of YOLO (You Only Live Once). Om 21 uur dook ik in mijn warme en knusse bed en sliep ik heerlijk. Vlak voordat ik in slaap viel, hoorde ik echter alweer het gezoem van al die ‘stille’ apparaten. Gelukkig hadden we de deurbel uitgezet.
Foto: Cottonbro Studio@ Pexels
